ardından da beni bu koca şehirde yalnız bırakma dinlenirse çok güzel olur çokta iyi olur.

05 eylül 2012 tarihinde afyondaki askeri mühimmat deposunda meydana gelen patlamada hayatini kaybeden 11 i henüz 15 günlük acemi er 25 askerimizin ölümünü tanimlayan kategori. bu kategorilendirme hem bu 25 ana kuzusunun " havadan" , "sudan" bir nedenle hayatlarini kaybettiklerinin itirafi, hemde, dogal afet denilerek olayin üstünün örtülecegi ve sorusturmanin derinlestirilmeyerek, bu faciaya sebep olanlarin aklanacagini gösteriyor. zaten mühim olan lokum- kilim muhabbetleriyle güzide afyonumuzun turizmine katkida bulunmaktir. söz konusu tanitim olunca 25 memedin cani teferruattir.. egitim zaiatidir... dogal afettir...

doğrusu güzel olduğunuz kadar ukalasınız da küçük hanım olan yeşil çam repliği olmakla beraber gündelik hayatta isteyen istediği gibi değiştirerek kullanabilmektedir. zira dil esnek ve canlıdır.

evladın denemediği, dildo ve envai çeşit oyuncağın kalmamasıdır.

zevkten.

pixar animasyon stüdyoları, kaliforniya merkezli animasyon şirketidir. bugüne kadar 22 akademi, 6 altın küre ve 3 grammy ödülü kazanmıştır. birçok da yayınlanmış filmi vardır.

http://www.pixar.com/

* *
yaş olmuş 9-10. her yaz olduğu gibi 2 haftalığına, kastamonudaki dayımların köydeki evine gidiyoruz. 4 tane kuzenim var orada, ben de tek çocuğum, ve çok zayıfım o aralar. aşırı zayıf ama, kaburgalarım falan gözüküyor, düşünün artık. bi tane erkek kuzenim, benden 3-4 yaş büyük. yani ergenlik dönemleri oluyor onun için. libido tavanlarda sanırım. olaylar nasıl ve hangi ara gelişti ama o zamandan beri suçluyu hep o sandım. ama düşündükçe aslında ben onu zorlamıştım. evin altındaki ahıra sürükleyip, duvara yapıştırıp, dudaklarımızın bütünleşmesini ben sağladım. karşı koymadı, o da ayrı konu. soğuk eller vücutlarda dolaşmaya başlar, kalpler yerinden fırlar. ta ki abisi onu çağırana kadar. ama bu küçük kaçamak böyle son bulmaz. o günün akşamı da bu yiyişme devam eder. ertesi gün de devam eder. sonra tatil biter ve ben istanbula geri dönerim.

o günden beri yaz tatillerini iple çekmeye başlarım. ama, o olaydan sonraki ilk yaz tatilinde, sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi, olaylar kapanıverdi. o, şehre inip bir cafede çalışmaya başladı falan. ama yine de ümidimi kaybettim ve ortalama 3 yıl boyunca sancılı dönemler geçirdim. onun bana yaşattığı o heyecan, o ateş, beni kavuruyordu. ama gel görki diğer yandan okulda kızlardan hoşlanıyordum. ya da öyle sanıyordum çünkü, en ufak bir duygu patlaması yoktu. hiçbiri o yaz olanların yerini tutamazdı. annem sorardı, ilk defa bir kız için ağladığımda, "elini tutunca bir şey hissediyor musun?" "yoo." derdim, hissetmeli miydim gibisinden. bunların hepsi tabiki de sürüye ayak uydurup "ben de kızlardan hoşlanıyorum" dememi sağlıyordu. ama yüreğim başka dil konuşuyordu. kuzenimle yaşadığım şey yanlış da gelmiyordu. yine olsa yine yapardım.

ama, o zamandan sonra birkaç şey olmadı değil. sınıftaki bir çocukla tuhaf şeyler yapıyorduk. nedendir bilinmez, o gün okul bitince, gelsene tuvalete demiştim. orda da devam ederdik yiyişmeye. gitmiştim salak gibi beklemiştim tuvalette. her neyse, sonuç olarak, kuzenimle bunu hiç konuşmadım. gey mi yoksa hetero mu bilemeyeceğim. ama, gelmişim 20 yaşıma, halen o tür bir heyecan yaşayamadım. o sebepten, kendisine bir teşekkür borçluyum. ne kadar, o olaydan sonra yaşadığım sancılı dönemleri saymazsak, öpüşmek için çıldıran bir tipe büründüm. yine de sağol.

pipo, gözlük, papyon

dun kayit oldum , 50 ye yakin mesaj aldim.tam bir ego boost bu sevgili app.bu latinler , avrupalilar pek guzel iltifat ediyor.

ha tabii ki silecegim , 50 60 yasinda adamlarla ne isim olur yahu.tamam bear , daddy falan da ben tek gecelik bir sey icin niye her yeri sarkmis bir adami isteyim...

estonya'da yapılacak olmasını dilediğim yarışma.